Korkunç birşeydi...
Oyun grubuyla İkea'ya gitmiştik.Alışverişten sonra biraz da çocukları gezdirelim dedik.Meydan'da midilliler var,bizimki atlara bayılır.Hemen arabasından inmek istedi.Kenardaki tahtalara tutunup atlara bakıyordu bende suluğunu almak için arabasının arkasına geçtim.Düşünün yani o arabanın önünde ben arkasında o kadar yakınımda yani.
Bana doğru hamle yapmak isterken ayağı takıldı ve ikizlerin arabasının teker kısmına alnını çarptı.Anında kaldırdım gözümün önünde alnı açıldı,etin altındaki beyaz tabakayı gördüm.Artık adı herneyse oranın.Allahtan fazla kan akmadı.Tabi ben çığlık çığlığa hemen güvenlik geldi.Revire koştuk.Bir elimle alnını daha fazla açılmasın diye tutuyorum diğer elimle Rüzgar'ı tutmaya çalışıyorum,bir yandan da soğuk kanlı olmaya...bir anne o durumda ne kadar olabilirse....
Revirde görevli yok.Güvenlikçiler pansuman yaptı bant yapıştırdı.Hemen hastaneye gittim tabi.Dikişlik birşey yok dediler sadece biraz derin bir yarık olmuş.
Rüzgar ağlarken ,canının acıdığını düşündüğüm andaki hislerim aklıma geldi de, minicik bedenlere işkence yapan anne-babaların içlerinde bir kalp olmadığını anladım.
Allah tüm çocukları korusun....
